ALS EEN KIP ZONDER KOP DE DAG DOOR
Met beide benen op de grond staan, oftewel aarden
Herken je dit als ik zeg dat ik soms thuis als een kip zonder kop rond loop? Als ik uit mijn praktijk kom stap ik echt een andere wereld in. Wel mijn wereld, maar zo anders. Ik doe dan soms administratie, tussendoor boodschappen, maak nog even een toilet of de badkamer schoon, ik haal de kinderen van school, speel spelletjes, maak het eten en tussen alle bedrijven door heb ik nog wel eens een telefoongesprek met iemand over een afspraak of wat dan ook. Dan zijn er nog ouderavonden en muziek en/of sportlessen van de kinderen en wil ik ook nog dat mijn haar en make-up goed zit. Plus wil ik ten alle tijden de deur uit zonder vlekken op mijn shirt. En dat er dus soms van dit soort dagen zijn waarin veel handelingen thuis bijna gedachteloos gaan. En dan lig ik ’s avonds eindelijk in bed en kan ik zo'n dag niet eens meer terughalen in mijn gedachten. Ik moet dan echt goed nadenken wat ik nou eigenlijk allemaal heb gedaan. Geen idee...
Dan maar zonder al dit de dag afsluiten en lekker slapen. En dan doe ik mijn ogen dicht en gaan mijn gedachten gewoon door met nieuwe ideeën, nieuwe boodschappenlijstjes en weet ik opeens wel wat ik die middag was vergeten. Ik maak me druk over mijn kleding voor de volgende dag en dat ik de gymtas van de jongens echt echt echt niet mag vergeten.
En dan ineens reageert mijn lijf hierop. Ik word onrustig in mijn hoofd, mijn hartslag gaat sneller, ik zweet misschien wat meer en bedenk ik me opeens dat ik maar even rustig moet worden. Och ja, rustig worden. Hoe ging dat ook al weer? Gewoon in bed liggen en meer niet. Toch? Ik weet best wel wat manieren en visualisaties vanuit het Taoïsme, die me altijd goed helpen. Maar op dagen zoals dit moet ik diep graven om te weten dat dit nodig is wil ik een rustige nacht ingaan. En vooral een bewustere dag morgen hebben. Dus, gewoon in bed liggen en meer niet? Aanwezig zijn met zowel mijn lijf als hoofd, op dezelfde plek op hetzelfde moment? Ja.... zo simpel is het. Stil staan, letterlijk even stil staan, met diepe ademhalingen vanuit mijn buik. Gedurende een minuut of twee. En weet je wat er dan gebeurd? Tijdens dit proces voel ik mijn ademhaling rustiger worden en voel ik de energie richting mijn voeten zakken. En daar wil ik zijn. Met mijn aandacht bij mijn voeten. Want als ik daar ben met mijn gedachten, ben ik niet in mijn hoofd. En dat is zoooo fijn. Het is werkelijk een mini-break. Rust. Nu. Hier. Op deze plek. Heerlijk om dan zo in slaap te vallen.
Nu kun je je afvragen waarom dit zo belangrijk is. Daar heb ik 1 antwoord op: RUST, gewoon rust. Twee minuten per keer ten opzichte van 16 uur stressen, rennen, vliegen en ballen in de lucht. Even stilstaan en voelen waar je nu bent en wat je nu voelt. Het geeft echt even rustt.
Ik zal proberen om met woorden uit te leggen hoe je dit kan doen. Er is niets zweverigs aan, want het is juist de bedoeling dat je juist met beide benen op de grond staat. Probeer het anders even te doen als je dit leest.
Ga eens stil te staan....letterlijk even stil staan. En haal dan eens een paar keer goed adem vanuit je buik.
Voel je je voeten op de grond staan? Voel je ze warmer worden? Merk je ook hoe ze op de grond staan
Haal nog eens diep adem en wees even stil. En vervolg de diepe buikademhaling. Een minuut, misschien zelfs twee minuten. Lukt het je?? Dan ben je nu geaard;-)
Als je morgen de dag ingaat kun je veel van dit soort momentjes creëren. Tijdens het tandenpoetsen, tijdens het douchen, als je op het toilet zit (ja je kan het ook zittend doen). Als je bij de supermarkt in de rij staat te wachten voor de kassa. Als je in de auto zit in of je staat in de file.
Er zijn zoveel momenten dat je dit kan doen. Besef dat we wel vaak een moment hebben om de telefoon te checken. Dus waarom dan geen voetencheck? ;-) Maar zelfs tijdens je telefooncheck kan je een voetencheck doen. Dit is wel een hele uitdaging, al zeg ik het zelf, maar het kan.